Ne zaman gülmek istesem hüzün göze çelme takar
Unutulan ne var ne yok birikir de gözden akar
Yuvarlanır yanağımdan sitemleri içten yakar
Bulut sarar kirpiğimi gözüm şaşı olur bakar
Gizli gizli garip bir ses direncimi kırar durur
Sana gülmek haram deyip gelir tam sırtımdan vurur.



Umut eksem saatlere giden yarin ardı sıra
Bekledikçe kapanmıyor açılan bu derin yara
Zaman alay eder artık anılara vura vura
Al sakla der umutları gizli köşede hatıra
Unutmaya meylettikçe yüreğimi sarar durur
İter derdi kederleri tam orta yere oturur.



Gurur dikilir karşıma hesap sorar teker teker
Yığar olup bitenleri meclis kurar başı çeker
Gizli. saklı düşünmeden bir bir ortalığa döker
Dizlerim bükülür kökten bulunduğu yere çöker
Daha savunmam bitmeden verilir hakkımda karar
Gürültüler susar birden dudakları ölüm sarar.



Diyorlar ki böyle gelmiş insan aşkı böyle vurmuş
Sevda giyinen gönüller ayrılık saati kurmuş
Anlıyorum ki insanı asıl bekleyişler yormuş
Boş yere saçı yolmuşum sitem taşına oturmuş
Sevdanın sulamadığı her çiçek zamanla kurur
Bu yüzden yalnızlıklara giydirilmiştir hep gurur.




Ayvazım DENİZ