Ver elini gidelim buradan uzaklara
Tadı kaçtı hayatın aşa tuz bulunmuyor
Gönül isyan etmekte düştüğü tuzaklara
Yollar yokuşa vardı artık düz bulunmuyor


İnsanı insan yapan değerleri yıktık da
Doğruyu ve güzeli yanlış için yaktık da
Haksızların başına altın taçlar taktık da
Bunun sebebi olan kula söz bulunmuyor


Bir zamanlar yaşardık babayiğitçe, mertçe
Hak, hukuku bilirdik milletçe hem de fertçe
Çiçek açardı bahçe, bağlarımız cömertçe
Baharlardan vazgeçtik ömre güz bulunmuyor


Kaygının sarmalında değişeli tüm kullar
Candan bir merhabayı unuttuk nice yıllar
Karanlıktan ışığa götürmez oldu yollar
Onu takip edecek rehber, iz bulunmuyor


Kimi çıkamaz oldu kapısının dışına
Kim bilir neler gelir zaten dertli başına
Olmadı zehir korlar iki lokma aşına
Buna sebep olana gören göz bulunmuyor


Hepten seyirci olduk yalan, dolan, talana
İyi olan ne varsa kendisine alana
Bir köşede kıvrılıp hakka teslim olana
Üzerini örtecek arşın bez bulunmuyor


Bu gidişe alkışı, aferini az gördük
Zemheride yaşadık mevsimi hep yaz gördük
Garip acı çekerken başkasında haz gördük
Ne yazık ki onlarda *ar*lı yüz bulunmuyor



15.07.2015