Bak evladım! Gideceğin şu yollar,
Dikeni var, çakılı var, taşı var.
Her gözde aynı değildir boyutlar,
Metrobu var, miyopu var, şaşı var.

Bir bakarsın yeşeriyor dağ bayır,
Bir an olur hâke yeksân vesair.
İnsan ömürü bir nefese tekâbül,
Feryâdı var, figânı var, yaşı var.

Hayat denen, nihaî menzil değil,
Evvel ahir sonu topraklı çeğil.
Uyanık ol yavrum! Bulunma gafil,
Alimi var, cahili var, keşi var.

Herkes akar ayrı dümen suyuna,
Hak dinlemez, isyan eder payına.
Yiğit gerek pehlivanla soyuna,
Köprüsü var, burgusu var, tuşu var.

Riyakârlar olmuş, şahane adam,
Abursuzlar olmuş, sevgili madam.
Cemaliyem, tartıp geçtik sıradan;
Vasatı var, dolusu var, boşu var.


Yöreseller:
çegil:Tarla içinde, taşların bir araya toplanmasıyla oluşan taş yığını.Şiirde mecazen mezar anlamında kullanılmıştır.

*Kalp Sızıntısı* kitabımdan ..antoloji.com s:1