UN ETTİ FELEK
Un oldum feleğin değirmeninde
Yetmedi ataşta pişirdi beni Dertli adım oldu bibaht soyadım Çekilmez zillete düşürdü beni. Zülüm nemalandı, göğsümü gerdim Hergün başka dozda göründü derdim Ömrümü ömrüne çul edip serdim Değişti yolunu şaşırdı beni Cemali’m, kör kalem yazmış ervahın Sönmez mi yangının har mıdır ahın Bu aşka dünyası dar mış ki şahın Savurdu meçhule aşırdı beni... |