GONCALARDA HÜZÜN VAR
Gülşen tarumar oldu, goncalarda hüzün var
Gül kokulu ahsenim her goncada yüzün var Ayrılığın gölgesi sığınağım olsa da Her gonca sana açar sensizlikle solsa da Gam taşır gam çekerim dağlar boyu yığarım Sensiz ne cihan yeter, ne kendime sığarım Ümitle uyutamam derdimi hicranımı Ahzândan sıyıramam özleyen her anımı Susar dilim lal olur, yüreğim giryan olur Aşikane can tende tutuşur püryan olur Hangi rüzgâr estirir bana misk amberini Hangi melek fısıldar müjdeli haberini Gülşen sensiz harabe, düzelmez, viranedir Goncalarda hüzün var bülbüller divanedir. Miyaser GÜLŞEN |