Öylesini görmedim, rastlamadım eşine,
Bir deli nehir gibi aktı gitti gözlerin.
Yıktı gönül bendimi, üstelik de peşine
Yüreğimi, aklımı taktı gitti gözlerin.

O fettan bakışların kaderimi bağlarken,
Kıvılcımlar tutuşup can evimi dağlarken,
Gülkurusu akşamda hayallerim ağlarken,
Sönmeyen ateşleri yaktı gitti gözlerin.

Kapatmıştım defteri, aşka gülüp geçerdim,
Sevmeyeceğim derdim, üstelik and içerdim,
Yalnızlıklar içinde kuytuları seçerdim,
Rûhumda şimşekleri çaktı gitti gözlerin.

Bütün saatler sanki hasretine kuruldu,
Sabrımı öğütmekten zaman çarkım yoruldu,
Ne böyle vurgun yedi, ne de böyle vuruldu,
Zehirli oklarını çekti gitti gözlerin.

Gözlerin kapanmayan yaraları açıyor,
Gözlerim gözlerinden yudum yudum içiyor,
Gözlerin gözlerimden her saniye geçiyor,
Ah neden bana öyle baktı gitti gözlerin…
Neden öyle derinden yaktı gitti gözlerin…

Miyaser GÜLŞEN