Hüzün Yahut Gün Işığı
Gülüşünde düğümlü zamanın sarmaşığı
Albeninin öyküsü güle misal her daim Çaya yansır sayende her mevsim günışığı Bizi kendine bağlar gamzene dair bir im Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi Ahvalimizi bilir bir her şeyin sahibi Zamana ışık olur tebessümün daima İncelir hayalimde elif misal bir nihal Baktığım ince belli seni eder de ima Sürer gider nice dem bendeki bu sırlı hal Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi Ahvalimizi bilir bir her şeyin sahibi. Bir katre alev olur gül adın dudağımda Yanar tutuşur sine senin hayalinle hep Hasret çiçek açar da dem dem gönül dağımda Harfler şiire döner bu ahvalimden sebep Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi Ahvalimizi bilir bir her şeyin sahibi. Gün üşür yüreğimde eyyam-ı bahur günü Hareli gözlerinin ışığını özlerim Bilmem ne vakit biter bu gam dağı sürgünü Takvimde zaman erir ben yolları gözlerim Sonra hüzün dizilir tespih tanesi gibi Ahvalimizi bilir bir her şeyin sahibi. Ankara,05.07.2015 İ.K |