Erbabından oyalanma babından

Sevgili Ağustos böceği
Dün bütün gece sabaha kadar yine benimleydin
Bu güzel müziğini neye borçlusun
Öğret bana da notalarını

Her yaz gibi bu yaz da büyülüyorsun geceyi sesinle
Dedim de sustu bir şey söylemedi uzun süre
Sustu sustu ben de kendime kızdım
Bir böceğin konuşacağını mı sanıyorsun
Bu ne gaflet

Sonra bir başladı konuşmaya bala balaa susturamadım
Bir süre konuştuk şurdan burdan
Erbabından sordum aşk’ı oyalanma babından
Şaşırdım birden meğer ne çok sözü varmış
Biraz hasbıhal edelim derken sustu yine aniden
Bu kez beni dinliyordu can kulağıyla
La fonten günahını almış senin dedim
Sordum dedim gerçekten insan aşktan ölür mü
Dedi ki- her şey insanlara mı mahsus
Hani demin soruyordun bu serenat kime diyordun
Ben örnek değil miyim aşktan ölünmeye

Bu ötüşlerim sevgiliye çağrıdır vuslata erince
Öleceğim mutluluktan

Devam ettim yıldızlar göründüğü kadar uzak mı
Kurşun adres sormaz mı

Uzuun bir süre cevap vermedi sonra

Kışın aşk dersleri alırım en güzel ötüş dersleri yaza kadar
Sonra bütün hünerimi gösteririm
-İyi ama kaytarıyorsun ben kavuşamayanlar için
Aşktan ölünür mü demiştim
En güzel sesiyle yine ötmeye başladı ve

-Üzülmeyin dedi yaşadıklarınızı yanınıza kar sayın karamsar olmayın
Bak şu muhteşem doğaya denizin rengine sesine
Gökte ay ve yıldızların haşmetine
Yağmurun sesine toprak kokusuna
Kuşların şakımalarına karışan
Çocuk cıvıltılarını
Sevgilinin siluetini düşün bir zamanlar kulağına fısıldadığı
Güzel sözler için onunla geçen zamanlar için
Ölmeye değmez mi

Yüksel Nimet Apel

3/Temmuz/2015/Cuma/Bodrum

Çocuk cıvıltıları derken gözünün tekinden kanlı bir damla düştü yere. Sustuk ikimiz de! ! ! Çocuklar gülene kadar susacağız. Çocuklar kuş seslerini, kurbağa seslerini duyana kadar susmak parolamız olacak bizim.

Yüksel Nimet Apel