Bir uçurum kenarında
başlamışken tüm umutlarım
Bir uçurumla son mu buldu
hayata bakış açım
Bir oyuna mı kurban gitmişti
yoksa tüm duygularım
Yargılamıyorum kimseyi
en büyük cezayı hep
kendim verdim kendime


Bazende kendi elimle geçirmiştim
imleği boğazıma
Geriden izlemekle kaldım
zoruma giden her şeye sustum
Sustum
Sustum sustukça canım daha çok yandı
Kaçtım çoğu zaman içimde
anlamını bilemediğim savaşlar vardı
Kendime hiç yakıştıramadığım
bir kılığamı bürünmüştüm


Yıkıla yıkıla kendimi
çıkmazlarda buluyordum
Nefes almak bile zor geliyordu bazen
Çok zalimdi hayat
bana hiç adil davranmadı
Belkide herkes aynıydı bilmiyorum
Bazen salıncakta sallanmayı
oraya buraya koşturmayı
koştururken çamurlarda
yuvarlanıp üzerimin kirlenmesi
dizlerimin kanamasını ne kadar çok isterdim
çocuk kalmayı
yada hiç doğmamayı

Meryem Alhan