ah üzengi kemiğimde civa yorgunluğu konuşsun..
mezarımın şifalı otu üzerlik,kum,çakıl bir de saçların
hangi intiharın methiyesidir okunan sevgili
ki bir bulut akılcı ve aydınlık yağıyor mavi değil..
esmer ve ıslak seyrüsefer bu sabah gözlerin
cadde sokak bembeyaz istanbul olmuşsun



ah yüreğimin dalgalı düzlükleri konuşsun..
bilmem kaçıncı zamana ait göllerin çökelttiği
killi katmanlarım,volkanik tüflerim
dillensin şimdi...artık atların ve güvercinlerin
uğramadığı alnıma kar konsun..



ah o riyakar iç denize soyunan"bendi mahi"konuşsun
din adamlarına ve ressamlara bata çıka sana gelindiğinden..
gökler grileşince ağzım büyüyecek ve dilim dağınık vanadyum
sana sözler sunacağım parlak çelikten..
önce taş duvarını öreyim kar gibi yağışının gecede
sonra kedimiz ermenice uyusun..


Emin Çelikli