CAN ...aşkın boşluğunda genişliyorum ellerini ver dünya teğet geçiyor umrumdan.. gözlerin bulut dizlerin sonbahar.. ıslanıyorum.. sonra sesin “yıldırımlar sınıyor toprağımı” sür beni dağlara sür kör topal kağnısıyım sevdaların... çeliğin suya temasından ve insafından geçir akşamın yakarak, bu koygun bedenden çıkart beyazdan ve al’dan çıkart.. sür beni can! gül’e inanmıyorum.. ütüle kırbacını öncesi ve sonrasında yüzümün yetim çocuk sesi olurum birazdan birazdan esamesi kalmaz közümün çok eski bir şiir gibi boşalırım ağzından.. dünya teğet geçiyor umrumdan ellerini ver diyorum.. can..! emin çlkli |