Sabır yatağı anadolu
zaman! O aşılı bahçemiz
öptük de kuşları gagasından beyaz beyazdır gölgemiz. ah Anadolum! rahminde sancıları annemin ısırıp da etimizi sabrın yatağında akar gideriz… bağrını depremlerce okşayıp, sustukça toprağa azalır günahımız biz ruhumuzu,zaman denen sarmaşığa gayesiz ot gibi dolamışız Emin çlkli |