Kuşlar ve Çocuklar
bugün kuşlar gidiyor yeryüzünden
çoğunu hiç tanımadım aslında tanımaya olmadı fırsatım yinede hepsini seviyorum yürekten benim kaldığım şehrin ucu bucağı yok yayılmış insanlar alabildiğine gitmeselerdi onlara da yeterdi boşu boşuna dökülüyor taneleri başak tarlasının şimdi anlamı olur mu dersin çıkıpta bir tepenin üstünden deli kadın gibi seyretmek bu sesi kısılmış dünyayı ahh be ! kaçıncı çocuğum bu içimde ölen ölene… yüzlerini inanın hiç görmedim ben bunların elinden tutup hiç parka götürmedim keyfekeder çalarken bekçinin biri düdüğünü hiç duyurmadım yinede hepsini özlüyorum yürekten Gülnur Ateşoğlu |
Gönül dostu;
şiiriniz anlamıyla anlatımıyla güzelce yerini bulmuş...
Kaleminize ve şiirinize sağlık...
………….………………. Saygı ve Selamlar…