Buram buram ben kokuyorum avuçlarına dolan hayalden uzak gerçeğe yakın
Dökülüyor hüzün çerçevem den
Yüzün silikleşiyor sırsız aynalardan Avucuma doluyor ıtırlı gönül taneleri Buram buram ben kokuyorum içine çek Hayalden uzak gerçeğe daha yakın Sen doluyorsun buruşmuş avuçlarıma Geçmiş silikleşiyor masum bakışlarımda Silkeliyorum seni bir avuç külsün şimdi avuçlarımda Sustum yanlızca sustum giderken ardından Döktüm binlerce gülü gönül bardağımdan Dilim lal yüreğim yangın yeri ey yar Boş bir çerçeve deyim şimdi ben Sense avuçlarıma dökülen hüzünlü yıllar Mahmudiye Düzkaya |