Yoruldum artık...
Huzurum yok son günlerde
Alıp başımı kaybolmak istiyorum Nefeslerim yırtarak acıtıyor ruhumu Dünya gailesinden kurtulmak istiyorum... Her yönden kıskaca alınmışım ki Maddiyatın cenderesi hep sıkıyor ruhumu Kesilip biçilmiş bir çınar misaliyim Yarınlarım karanlık bulamayacağım yolumu... Son vermek zor değil nefesimize Günahına düşmekten utanıyorum Vedalar bir gün gelip unutulacak Ben yüreklerden bile kaybolmak istiyorum... Anlamsız bir savaşın mağlubu oldum Gündüzlerim bile hep gece oldu Duyarsanız yakın zamanda yokluğumu Dersiniz; "bu acunda bir Metin yaşıyordu"... Kırılıp kalır insanın kolu kanadı Mutluluk için olur yaşamanın inadı Artık tenim öldü, ruhum kanadı Yarınlarım karanlık; felek beni sınadı... İyiniyet, insanlık bir köşede kıvrılmış Mutluluğa hasret yüreklere kasvetler çökmüş Her sabaha yeni bir başlangıç derken Saatler benim için erkenden ölmüş... Metin Kaya İLHAN Faroz TRABZON |