Ölü Akşamlar
Ölümün akşamındayız sabaha ne kaldı ki.
Kanyeri ağarmak üzere! Mazlumların sesi kanatıyor içimi. Üç ayaklı dar ağacı mı reva ademden gelene? Katlediliyorken mazlumlar. Sesini duyamıyorum. Kendi çifliğini dahi aşıp öten horuzların! Çiçekler solarken sabahı göremez oldum. Akşamdan ıslattım gözlerimde biriken yağmur tanelerini. Yüreğimdeki volkan taşmak üzere. Ya savaşın ya da yandaşı olun mazlumların. Sorulsun hesabı akıtılan kanların. Sonuna kadar açıktır cennet kapıları. Hadi mücahitler ses verin... Bu beyhude sessizliğe bir son verin... |