GÖNLÜM NASIL GÜVENSİNEllerin hatırına seveceksen beni sen, Bırakalım bu sevda, yol yakınken tükensin... "Ölümüne sevdim ben" diyordun ya hani sen; Sevdamızın katili, hem taammüden sensin! Tasarlayarak söktün kalbimi kafesinden... Sonra zehirler saçtın, çıkan her nefesinden! Göreceğim bayramı hem de arifesinden; Çekip göstermeyerek bana haram edensin... Kimden öğrendin bilmem sevdanın yollarını! Ustan boşa geçirmiş hayatın yıllarını... Estirseydin başında, o kavak yellerini; Anlardım bu sevdada sen en önde gidensin... Anlamalıydım zaten, açarken sen arayı! Bir sıska tebessümden kopardın yaygarayı... Senden şifa beklerken, azdırdın da yarayı; Söyle ben kan ağlarken, sen orda nasıl şensin? Bir bak benim halime, insanlıktan çıktım ben! Kurduğum o dünyayı tüm başıma yıktım ben! Allah aşkına söyle, buna mı layıktım ben? Sen hak ver gönlüm sana artık nasıl güvensin? Karaman-2015/06 Halil Şakir Taşçıoğlu |