Küçük kara balıkların güncesi
Boğazıma kadar ölüm kusuyor
yaşamak
Ve avuçlarım yanık et kokusu

Maviye çalıyor gök
maviyi çalıyorlar yeni terlemiş bıyıklarımdan...
Bahtsız kadınları seviyorum
bahtsız kara kuru kadınları ( açlıktan )
miş gibi yapıyorum arkalarından
hiç gibi pisi pisine
Dün saçlarım yandığından beri aklım kayıp

Sokaklarım muhbir sancılar kokuyor
bildirilerde
küçük kara balıkların öldüğü yazıyor
ağzımda kurşun tadı
adı konulmamış birinci şube dayakları

Tırnaklarımı kesiyorum
ayağıma dolanıyor kimsesiz mezarlar
hayata dönemiyorum

dönemiyorum hay... hayatıma
dönüp duruyor ağzımdaki küfür
sızlıyor
romantik gülüşlerin arasında
bacağımda ki romatizma.

Dün kokuyor avuçlarımda
ateşli sloganlar atıyor
kürtaj ertesi tüm şairler

Öküz buzağı doğuruyor
doğru söyleyen onuncu köyde alnının
ortasından
vuruluyor...

Üçüncü sayfaya gerek yok
Bildiğimi
susuyorum
düştüğümü kusuyorum şehrin en pahalı caddesine
Kirlenen bir şey var yüzümde
üstelik kansere ramak kala
bırakır gibi yaptım sigarayı
F tipi bir tebessümle

Avuçlarım yanık et kokusu


Ajanslarda son dakika
dünün adalet bekçisi yazar
bugünün kavşak demokratı
şu para ne güzel şey.



ben hala bahtsız kadınları seviyorum
bahtsız kara kuru kadınları
Dün kitaplarımı sattım
biliyormusun hala beş para etmiyor
okumak...