NAM
Kadehte bir kahpe,
Yudumluyor yine terane, Alıyor elini beline, Sallıyor güpegündüz türüne. Kaldırım taşı yine dürük, Böylesi görülmez, sülük. Varsan da yanına hödük, Haddini bilmez bir tüzük. Şimdi koparalım dalından, Bir meyvesi bir de adından. Haddini bilmez şanından. Bata çıka gelir namından.(DeN!z) |