artık bana selam veren çıkmasın
boş verdiysem genç yaşımda dünyayı
şiirimi şerre yoran çıkmasın gerdi isem ipi kopuk bir yayı hedefimi bana soran çıkmasın ne rüzgar istiyor yelkenli gemim ne rotası meçhul deryalar benim ne de mezarını arar bedenim yeter ki düşüme giren çıkmasın ne de olsa kaybettim yar izini düş de olsa göremedim yüzünü artık ben de yaraladım özümü beni benden başka saran çıkmasın yalnızlığı doya doya içeyim benden bile ol derdiyle geçeyim artık ben de doğru yolu seçeyim sonsuzluğa beni süren çıkmasın kara gecelerde verin bir örtü örtsün beni kalbimdeki üzüntü elbet beni bulur gerçek görüntü onu benden başka gören çıkmasın dünyeviyim sanki kadir gecesi yükselmişim arşa sözün incesi ben değilsem nicelerden nicesi artık bana selam veren çıkmasın |