İSSİZ ÇIRA


Karanlıklar ışıksız

Çiçekler susuz

Beyinler ussuz

Çıralar issiz

Olur mu?


I

İsimsiz issiz bir çıra

Yalnızca

Birazcık mahzunca

Kâh karlı dağlarda

Bir yaban

Bir asi isyan

Kâh Mezopotamya’da

Sarı sıcak güneşi

Pembeye boyayan

Durağan değil çağlayan

Çocukça oyunu

Şakacıktan oynayan

Namlu uçlarına

Ebruli çiçekler takan

Bomba yerine

Halka şekerler atan

Barışa umutla

Yürek çırpan…




II

İsimsiz issiz bir çıra

Narince

Birazcık ürkekçe

Bir asmin çiçeği Artos’ta

Bir çocuk mutluca

Bir kadın onurluca

Bir ana yüreği yanıkça

Baharat kokularıyla efsunlu

Bir akşamüstü

Mezopotamya’da

Yürek çırpar özgürlüğe

Ak güvercin tedirginliğiyle

Bir yanıp bir sönen

Volkanik alaz gibi

Kekik kokularıyla karışık

Karacadağ’da




III

İsimsiz issiz bir çıra

Eridikçe

Akar göceğine yavaşça

Güneş yükselirken

Geçitsiz zirvelerde ağırca

Kanar yüreği Zap Suyuna

Özgürlüğe kanat çırpan

Ak güvercinlere

Doğruldukça namlular

Kararır kara bulutlarla

Sonsuz mavilikler

Meşe dalları arasında

Sekerken yaralı bir ceylan

Takılır dikenli tellere

Kanla karışık soluk uçurtmalar

İşte o zaman

Yüreğinden kopar yanık avazlar

Yankılar dorukları yırtarcasına

Eli kınasız, yüzü duvaksız

Gelinler, damatlar muratsız

Kucaklar kara toprağı

Kalır barış başka bir bahara

Yürek teslim olur kar ile borana




IV

İsimsiz issiz bir çıra

Buruk

Birazcık ironi

Kah Deyr ul-Zafaran’da

Meryem Ana’da

Yakılan mum

Kah Sultan Şeyhmus’ta

Kırklar Dağında

Duaya açılan avuç

Kah Dicle’de deli çağlayan

On Gözlünün orta gözünden

Atılan arzuhalde dilek

Kah Hewsel’de havalanan

Kanadı yoluk turna

Dilanlarda omuz omza tutulan halayda

Özgürlüğe savrulan bir mendil

Ölümüne çekilen bir zılgıt

Kah ak yüklü kara trende

Bir makinist

Sevgi, barış, kardeşliğe ışıyan





İşte öylesine bir çıra

İsimsiz ve issiz

Çoğu zaman kimsesiz

Derinlerde çığlık

Bir yanı yaz

Bir yanı ayaz

Sessiz, sessiz

Bütünü ben

Parçası siz

…

11.04.2012 DİYARBAKIR

“Işığı yaymanın iki yolu vardır: Mum ya da yansıtan ayna olmak”diyor Edith WHARTON



Ben, mumun ulaşamadığı yerlerde issiz çıramı yaktım 41 yıl önce Diyarbakır Hani Hürriyet İlkokulu’nda

Işığım yeterli geldi mi bilmem; ama ‘’İs’im olmadığından çok eminim.



*okuyucu gözüyle şiirlerim

’şiirlerinizle zaman yolunu şaşırıyor’ kıvanç gültekin

Karanlıklar ışıksız
Çiçekler susuz
Beyinler ussuz
Çıralar issiz
Olur mu?

I
İsimsiz issiz bir çıra
Yalnızca
Birazcık mahzunca
Kâh karlı dağlarda
Bir yaban
Bir asi isyan
Kâh Mezopotamya’da
Sarı sıcak güneşi
Pembeye boyayan
Durağan değil çağlayan
Çocukça oyunu
Şakacıktan oynayan
Namlu uçlarına
Ebruli çiçekler takan
Bomba yerine
Halka şekerler atan
Barışa umutla
Yürek çırpan…


II
İsimsiz issiz bir çıra
Narince
Birazcık ürkekçe
Bir asmin çiçeği Artos’ta
Bir çocuk mutluca
Bir kadın onurluca
Bir ana yüreği yanıkça
Baharat kokularıyla efsunlu
Bir akşamüstü
Mezopotamya’da
Yürek çırpar özgürlüğe
Ak güvercin tedirginliğiyle
Bir yanıp bir sönen
Volkanik alaz gibi
Kekik kokularıyla karışık
Karacadağ’da






III
İsimsiz issiz bir çıra
Eridikçe
Akar göceğine yavaşça
Güneş yükselirken
Geçitsiz zirvelerde ağırca
Kanar yüreği Zap Suyuna
Özgürlüğe kanat çırpan
Ak güvercinlere
Doğruldukça namlular
Kararır kara bulutlarla
Sonsuz mavilikler
Meşe dalları arasında
Sekerken yaralı bir ceylan
Takılır dikenli tellere
Kanla karışık soluk uçurtmalar
İşte o zaman
Yüreğinden kopar yanık avazlar
Yankılar dorukları yırtarcasına
Eli kınasız, yüzü duvaksız
Gelinler, damatlar muratsız
Kucaklar kara toprağı
Kalır barış başka bir bahara
Yürek teslim olur kar ile borana


IV
İsimsiz issiz bir çıra
Buruk
Birazcık ironi
Kah Deyr ul-Zafaran’da
Meryem Ana’da
Yakılan mum
Kah Sultan Şeyhmus’ta
Kırklar Dağında
Duaya açılan avuç
Kah Dicle’de deli çağlayan
On Gözlünün orta gözünden
Atılan arzuhalde dilek
Kah Hewsel’de havalanan
Kanadı yoluk turna
Dilanlarda omuz omza tutulan halayda
Özgürlüğe savrulan bir mendil
Ölümüne çekilen bir zılgıt
Kah ak yüklü kara trende
Bir makinist
Sevgi, barış, kardeşliğe ışıyan







İşte öylesine bir çıra
İsimsiz ve issiz
Çoğu zaman kimsesiz
Derinlerde çığlık
Bir yanı yaz
Bir yanı ayaz
Sessiz, sessiz
Bütünü ben
Parçası siz
…
Birsen İNAL / 11.04.2012 DİYARBAKIR


“Işığı yaymanın iki yolu vardır: Mum ya da yansıtan ayna olmak”diyor Edith WHARTON



Ben, mumun ulaşamadığı yerlerde issiz çıramı yaktım 41 yıl önce Diyarbakır Hani Hürriyet İlkokulu’nda

Işığım yeterli geldi mi bilmem; ama ‘’İs’im olmadığından çok eminim.



*okuyucu gözüyle şiirlerim

’şiirlerinizle zaman yolunu şaşırıyor’ kıvanç gültekin