Bir baska Ask...!
Bir Hanım anlatırken,hayat hikayesini
Pür dikkatle dinledim,ağlamaklı sesini Anlattıkça üşüdüm,yüreğimden oldum buz İstanbul`un işgali, Bin Dokuz Yüz On Dokuz Hanım ;genç ve güzel kız,dünürleri sırada İçlerinden birini,beğenmiş o arada Boyu posu yerinde,yakışıklıymış Damat Hanım çok sevmiş onu,toz pembe olmuş hayat Nişanlanmışlar hemen,mutluymuş ikisi`de Damat`ta Avukatmış,fiyakası yerinde Hanım Çeyiz hazırlar,lamba`nın ışığında Oya Kanevce işler,oymalı sandığında Uzun sürmez mutluluk,dedikodular başlar Mahalle çalkalanır,her ağız`da bir laf var Nişanlısı Cami`de,her gün tabut taşırmış Avukat değilmiş`te,ölüyle uğraşırmış Hanım babası ile,gidip`te bakmış ona Uzaktan seyredince,pek`te gitmiş zoruna Atmış yüzüklerini,kahretmiş hayatına Evlenmiş başkasıyla,binmiş gelin atina İşgal bitmiş nihayet,güzelim İstanbul`da Halk özgürce yaşıyor,geziyor sağda solda Beş yıl geçmiş aradan,İstanbul hayat bulmuş Hanım mutsuz`da olsa,bir, de çocuğu olmuş Hanım bir gün çocukla,Beyoğlun`da gezerken Karşılaşmış onunla,Vitrini seyrederken Bakmışkı Tabela`da,o`nun ismi yazıyor Avukatlık Büro`su,o an candan beziyor "Merhaba" diyor o Bey,önünü iliklerken "Gitme kahve içelim,zaman daha çok erken" Hanım kabul ediyor,şaşkınlık`la daveti Adam;memnuniyetle,karşılıyor evet`i Hanım hemen başlıyor,acele ile söze "Avukattin`da neden,yalan söyledin bize" "Neden taşıyordun ki;Tabutları omzun`da "Bu nasıl bir Muamma,benim suçum ne bunda Adam vakurla bakıp,"Lütfen dinleyin beni" "Onlar Tabut değildi,Mühimmat`tı nedeni" "Silah vardı içinde,gördüğün tabutların" "Vatan için gizliydi,umut`tu yarınların" "Kuvayı-Milliye`ye,Cephane taşıyorduk" "Bu bir SIR`di içimde,işgali yaşıyorduk" "Belki seni kaybettim,aşkı gömdüm mezara" "Bak gök`te Bayrağımız,gelmez artık nazara" Hanım kalktı yerinden,gözleri ağlamaklı Yüreği yangın yeri,pişmanlıklarla saklı Aklıma bir şey düştü,hikaye`yi duyunca Aşk`ta tarif yok ama,VATAN BİR AŞKTIR ANCA OZAN KARAPECE |