BOŞVER GÜLÜMDuydum ki gözlerin acı bürünmüş Dostlardan uzağa kaçar olmuşsun Benden sonra ilk kez ölüm görünmüş Korkuya sarılıp iman dolmuşsun Dağların ardına güneş değer mi? Aşka eğilmeyen başı eğer mi? Ayrılık kitabı nasıl yazılır Hangi hakim kırar aşka kalemi Sahipsiz mezarlar nasıl kazılır Ve mezar taşına işler elemi Bil ki ah etmedim beni ezerken Mezarıma bir bir taşlar dizerken. Çalılar dadandı sürgün şehir’e Şu yorgun kollarım boşluğu sardı Gözlerim dönerken sözsüz nehire Bilirsin benim de emelim vardı Çaresizlik yağdı kara bahtıma Başkası oturdu benim tahtıma. Kenar köşelerde seyrettim seni Avundum, mutluydun başka biriyle Hatırlamıyordun solan gülseni Baş başadır dedin o kederiyle Şimdi o kederler sana bulaşmış Tıpkı benim gibi ömre dolaşmış. Boşversene gülüm dertler geçici Unutulmasa da alışıyorsun Bir zaman dediğin canımın içi Şimdi gece gündüz yüreği yorsun Yorulunca otur köşe başına Bir çentik de sen at gönül taşına. Ayvazım DENİZ |