ŞeydamLisana sığmayan bu sır içinde Kaybolur varlığım Sil baştan aşağı ne varsa Beni benden alan Şeyda’m Ruhumda söylencesi bitmiş imgeler birikmiş Yaz beni mum isi sinmiş satırlara Kurulmuş kuru dallarıma dâr sehpası Tin türabım vuslat tütüyor S/akla Sakla beni Şeyda’m Ey beni yoktan var eden Rab Ant olsun vaktin karanlığına Okurken kelamını aydınlanır Gecesi gözlerimin G/özlerime y/ar sürülmüş Yar Şeyda’m Ufukta gün ağarırken Söyledim s/ol döşümden şiir Gözlerinin gecesinden doğdum sabahlara Sinelerde bin ıstırap Istırap içindeyim Şeyda’m Ufukta art arda şimşekler çakar Gözlerimin çeperinde birikmiş yağmur Zapt ettiğim sağanakları yağacakmış Yağacakmış zaman Yağacakmış Şeyda’m Hayat garip bir tren İnecek bu trene her binen Bu son istasyon Son istasyon Şeyda’m Bir diriliş muştuluyor s/anki K/af dağındaki Anka Ceyhun ile sel olup Ummana akar ruhum S/aklımdan çıkmıyorsun Çıkmıyorsun Şeyda’m Sabrı kuşandım oruç niyetli Suya hasretim Münasip bir lehçeyle V/aktimin suruna üfürür İsrafil Beni sensizliğin ücralarında bırakma Bırakma Şeyda’m! Nuray AYHAN… |
K/af dağındaki Anka
Ceyhun ile sel olup
Ummana akar ruhum
S/aklımdan çıkmıyorsun
Çıkmıyorsun
Şeyda’m
Sabrı kuşandım oruç niyetli
Suya hasretim
Münasip bir lehçeyle
V/aktimin suruna üfürür İsrafil
Beni sensizliğin ücralarında bırakma
Bırakma
Şeyda’m!
dost şair yüreğğneve kalemine sağlık.tebrikler. mükemmel bir eser...