Esat…
.
Niye hasım olduk böyle aniden, Anlamadım gitti, Beşar Esat’a… Kurtaralım derken kanlı caniden, Patron yaptık halkı dertte, tasada… . Esat’ın diktatör olduğu malum, Lakin ötekiler ondan da zalim… Bu az gibi bir de, mezhepçi âlim, Kanlı bıçak tutar halen masada… . İnler köşe, bucak feryatla, yasla, Daha şer yeniler, O’na kıyasla… “Cihat” safsatası oldukça, asla Barış tohumları gelmez hasada… . Allah’lı, Resul’lü olsa da ismi, Kime sorsan koyu kâfirdir hasmı… Bütün dünya görür bu lanet resmi, Yem edilir İslam fitne-fesada… . Batak değil de ne, bu Ortadoğu, Bak nasıl da bedbaht halkının çoğu… Andırır ıstırap bir sıra dağı Duyulmaz garipten yükselen sada… . Kangrene dönüştü açılan yara, Gelen günün ufku dünkünden kara… Eli-kolu bağlı bekler Ankara, Eller hudut çizer şimdi masada… . Bostancı der, zalim birdi bin oldu, Artan huzur değil, kan ve kin oldu… İslam, teröristi bol bir din oldu, Vicdan da bîçare, kutsal yasa da… . Veli BOSTANCI |