ARKADAŞIMal kalemi eline otur gönlümün en kuytu köşesine ama sessiz ol uyanmasın çığlıklar uyumaları çok zaman alıyor aşk labirentinde gezdireceğim seni gördüğün her şeyi yaz kağıda anla düşenin nasıl bir çıkmazda olduğunu tam buldum derken nasıl kaybolduğunu.. labirentin kapısı tesadüf zincirleri girerken destur de yüzüne kapanır sevda gökkuşağı renginde ilk adımda sana görünür altından geçme değişirsin tanıyamazsın kendini kör bir bıçakken bilenirsin şafağın hükmü sürer gece ökseye tutulmuş kuş gibi çırpınırsın nafile. labirentte kaybolma tut elimi tecrübe var yanında az kaybolmadım bu çıkmaz sokaklarda bak biraz ötede mavi umudun kapısı önünde yığılan gönüller aralık kapıdan uçacak bir kelebek bekleyişi yakalama telaşı adım adım nasıl sinmiş yüzlerine tükenmeyen bir membadır burası. biliyorum az ötede ince bir tülle kapanmış odada gözün kapısı yok içi görünür sanırsın gururun soğuk yüzü ardından yansır tül göründüğüne kanma çelikten de pektir giremezsin örülmeye görsün yüzüne. kırmızı kapı var ilerde pişmanlıktır adı sürülmüş ne kadar buse varsa dudak kenarında bir bir düşer bu kapıda gözyaşının izleri yol yol basma kırlgandır. şimdi çık labirentten topla kağıt kalemi koy şapkanı önüne ve düşün düşün ki arkadaşım ben gibi olmak var işin ucunda çok tecrübe az kavuşma gözyaşının iz yaptığı ölü yanaklar. Ayvazım DENİZ |
Yaz başına geleni
Şiir böyle yazılmış.
Yaşadığı tecrübeden arkadaşın yararlanması için.
İnşallah alınır.
tebrikler canım,
sevgimle..