Sessizlik
Sokak ortasında vuruldu umutlarım
Tarifi imkansız acılar içindeyim
Beynim durdu kalibim durdu
Gözlerim boş bakıyor dünyaya
Saklanmış ucubeler
Etrafımda def çalmakta
Ne yana baksam ayak izleri
Çıldırmak üzereyim
Beynim benimle oyun oynamakta
Namlunun soğuk Demir’i şakağımda
Titrer elim çekilmez tetik
Beyinimin çığlıkları duvar örer etrafımda
Dünya zindan yüreğim zindan
Hiç bir çıkış yok
Delirdim yüreğim sağlam iken
Beyin oyunlarının kancık fikirleri
Düşünceler kancık
Fırtınalar kopar alabora olurum
Sokak ortasında vurdular umutlarımı
Ölüm gelsede sol yanımdan
Mihrabım yıkılmaz ayakta ölürüm
Yakarım kibritimi alev olur her yanım
Çürümeleri yakarım ben yanarım
Beyler düşmüş soytarı sofrasına
Façalarından dökülür kir pas leş kokusu
Zaten alışkın idiler
Döndük hayatı sil baştan yapmaya
Sokak ortasında bir fahişe narası
Pezevengi para derdinde
Köşe başında faili meçhul biri yatmakta
Fötörlü beyin puro kokusu iğrenç ötesi
Keçiler dolaşmaya başlamış koca meydanda
Curcuna içinde insanlar nefes almakta
Saçları kalçasının üstüne dökülmüş bir güzel yürümekte
Bir sağa bir sola haykırıyor buradayım diye
Berdoş takımı bıyık kıvırmakta kulağında küpesi
Dimitri sakalı olanın salyaları dökülmekte
Çeneler düşmüş hayaller üryan yolunda
Yuh elinde bıcağıyla ortalıkta dolaşan serseri
Yazık tam almış, belli bela peşinde
Kokusundan itler kaçıyor
Kaybolmuş kişiliğini arama derdinde
Egzoz dumanı karıştı neme
Beyazlar içinde döndük kire
Bakışlar güvensizliğin badigardı
Herkes bir derdin peşinde
Vurdular umutları sokak ortasında
Bir o yana bir bu yana
Deli danalar gibi koştular
Koşuyorlar koşacaklar
Ekmek aslanın kuyruğunu delip geçti
Serseriler soytarılar beyler aynı kulvarda
Şenlendi sokaklar her türden insan,hayvan ile
Faili meçhul işler peşindeler
Vuruldum tan vaktinde umutlarımdan