GÜLÜŞÜNDE BOĞ BENIIssız gecelerime ektiğim sarı sonbaharımsın Toprağa düşen her bir yaprak özlem kokar, Sen dolar çığlık çığlık ciğerlerime. Boğazıma takılıp duran efkarın sesidir... Türkü olur; yakar an be an dilimin ucunu. Bilemezsin sen ey yar.... Hangi şiirimde Sen yoksun ki..! Bu şehirde avutamadı beni Tozuna bulansa da hatıralar Silemedi ellerinin geçmişimdeki izlerini. Sen bana yokluğunu armağan ettin belki Ben, varlığını serdim; dokunduğum her bir yere. Her gün yeni maskeler geçirdim yüzüme Kimse aşkını görüp, seni benden almasın diye.. Bilemezsin Sen ey yar.... Hangi küfrümde Sen yoksun ki...! Gözümün önünde asılı gülüşlerin Gamzeli yanağının ortasında öpüşlerim Bir de var ya..... o kokunu içime çekişlerim Unutmak kolay mı? Gözlerimi kapatmak kolay mı? Kokunu bırakmak kolay mı? Bilemezsin sen ey yar.... Hangi düşümde Sen yoksun ki... Bir ecelim olacaksa eğer... Gel...! gülüşünde boğ beni. Eğer ki, ölmezsem, Şiiirlerimle yakarım tüm senli geceleri. Bilemezsin sen ey yar.... Hangi şiirde nasıl son nefesimi verdiğimi. /NergizA/ |