Şafak
Çok severdim şafağı
Hayallerimi taşırdı geceden kalan Süslerdi, boyardı yedi renge Papatya olurdu, gül olurdu kelebek, kanarya olurdu Hışırtılarıyla şarkı söyleyen bir gölge olurdu Uzun uzun her notasını okşardım Mutluydum sevginin kanatlarında Şiirler yazardım şiir içinde Heceler hece içindeydi Her harfte sen gizliydin sevgili Sen gizliydin Yağmurlar uğramazdı yanaklarıma Ölünceye kadar derdim Ölünceye kadar bu sevgi yaşar Hep tebessüme vurgundu dudaklarım Sonra, sonra anlamsızlık doldurdu günü Tercihin gecesi başladı İnatlaşmanın ucundaydı son Maksatsız harfler dokundu perdeye Gong çaldı Vakit karardı en koyu rengiyle Artan sıcaklık kadar uzaklaştı yüreğim Ben döndüm sen kaldın hatıralarımda Hatıralarınlasın Şimdi mutlu ol Şafak güldürsün dilerim yüzünü |