SEN BİLMESEN DE SENİNDİR BU KALPŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazen sonunu getiremediğim cümleler topluyorum kendime, yarı olmuş yarı ham
Cümlelerin can çekiştiği yerdeyim , elimde kalem Anladım birkez daha bitmez benim çilem ... Daha henüz yaşamadım gözlerindeki kara kışı üşümedim gülüşünün dudağının kenarına bıraktığı ayazda bakmadım kirpiğine düşen hiçbir kar tanesine hiçbiri değmedi uyurken dudağıma duymadım kokunu hiçbir haline şaşırmadım daha Oysa hep titretir adını dudaklarımda mırıldanışım içime konuşurum, kesmez haykırsam hiçbir cümle dilimi ikna etmez dizlerimde sana yer açalı hayli zaman olmuş yarı ölü halime aldırmadan seveli çok olmuş seni Ne zaman kaçsam herkesten herşeyden hep geç kalışımdır son halim Biraz daha çabuk açar içimin kan çiçekleri ne zaman ağlasam uzun uzadıya düşlerim sana bağlar beni hiçbir uyku arındıramaz senden bana kalanı hiç bir yastığın üstünde kalmaz başının izi hiçbir ayna haykırmaz yüzüme suçumu Sızarım kimsesizliğime Veysel’in yanık türkülerini iç çekip dinler gibi sonrası kocaman derin ve inileten bir sızı zaten hiç sorma Oysa daha seni hiç tanımadım, hiç kokunu duymadım yastığımın üstüne bir tel saçın düşmedi sen eve geç kalmadın ben hiç yüzümü asmadım akşam sofrada bölüşmedik ekmeğin bir kıyısını seninle pay etmedik elmanın öteki yarısını Uzanamayacağım kadar yükseğe konmuş gülüşüm ve sağ yanağımın kenarında bir lekedir kederim Annem ’yaşamak mı’ dediğin de boş boş bakardım ya ben hah işte! tamda öyle bir yerdeyim şimdi saçlarımın dibine kadar işlemiş bu gariplik bende beyaz gömleğin kalmalı bir düğmesini hep yalnış iliklediğin özledikçe kaybolmalıyım her dokunuşumda ensenin değdiği yerde küçülmeli, ölmeliyim ... ölsem bile üzülme nedir ki can dediğin Çok önce senden çok! çok! çok! önce düşmüşüm gölgenin peşine kalbimde senden arta kalan çekilmez bir kesik ayaklarımda her yaşımın dikeni,ruhum uyuşmuş başımda ağrı ellerim zaten geberik günler eksik ben kapında yarı ölü yarı aç yarı sen bir kul tut derdimin bir ucundan ne olur geleceğim de bekle de , de be ! Sonrası yok bu halimin, ben bende değilim bilesin bilesin yürek sesidir dudaklarının arasında harflerini yüzdürdüğün kağıttan kayık değilim çökeceğim gözyaşımın suyuna Çatık kaşların izin verse de gülümsesen şimdi çıkıp şu köşeden ay aydın bir sabaha uyansa ıslak gözlerim bir köşesi buruşmuş sayfaları çıkarsak ta kendimizden kalsak baş başa her vakit senindir gönül her vakit sendedir SEN BİLMESEN DE SENİNDİR BU KALP HASTA VE CILIZ İLACI SENDEDİR ! Gülşah Gayret / Tekirdağ _ |