Sessizliğin içindeki sesler
Kelimesiz,hecesiz ama ağlamaklı,Kendin kadar Çesur, ben kadar Korkaksın Bir ölüm sessizliği Oysa Oyun değil hayat gel de zamana anlat bunu..Nerdeyim ben.? kimsiniz.? Niye sustun.? Nasıl olduğunu merak ediyorsun değil mi,Sen sevilmekten korkuyorsun,Neden.? Aşkı bulmanın en kısa yolu, aşık olmaktır,
Acıyla bakan gözler Ağlamaktır, sızlamaktır,Hadi gelin üstüme korkmuyorum.. Hayallerim var benim, hasetliğe Anlatamadıgım ve anlayamadığım çok şeye.! Sana Fazla geldıgim,ilk Anda Sustururum Sesimin yankılarını.. Gözlerimin Sokaklarındaki Sen Şimdi Yok Senin hayalinle yaşıyorum sensizligi.Kendimden gelen haykırışları duymamak için.. sessizliğin içindeki sesleri, karanlığın içindeki yüzleri görmemek için.. kaçtım Sevmek yetmezmiş bir sevda masalında.Yeni bir ülke kurar gibi anlatmıştım umutlarımı…Bırakın Bırakın ıssız rüzgarla adım kaybolsun Niye biliyor musun?Çünkü inanırım...Onca şeyden sonra tek bir cümle daha söyle,gözlerime bakıp beni sevdiğini söyle,gerçek olmadığını bal gibi bilirim ama yine de sana inanırım. Yüreğim seni isterken,bedenimin her zerresi susamışken sana,sensizliğin yaşattıklarını hatırlayıp doyasıya bakamadan yüzüne kaçışım.Ama ben hiç gitmemiştim ki senden.yazılacak binlerce satırla doluydu güzel olan her şeyi söylemeliydim, paylaşmalıydım seninle ama o kadar acizdi ki kelimeler. Seni her görüşümde farklı bir şey hissediyor anımsıyordum. yazıyorum!!!bu gece gene yağmur yağıyor.senyoksun oysa biliyorum ve üşüyorum sensiz kaldığım saatlerde. gözyaşlarımı efkarıma kattım bu gece. sevdamı,umudumu ve seni kızgın bir sel gibi kalbime akıttım.sensiz nefes alamayacağımı düşünüyordum... görüşemediğimiz iş saatlerimde sesinle avunuyordum.. sesinle dolduruyordum içimde ki boşluğunu... sesin kulağımda, varlığın içimdeydi... yumma gözlerini, bari giderken yalnız gecenin karanlığına birden bire fırlatma beni, senin için anlamsızlığımı böylesine vurma yüzüme.Ben korkusuzluğun en kuytularında kendi korkularına yenik düşmemeye çalışan bir çığlığım aslında, aslında senin bende görmediklerindir beni sana muhtaç kılan...İsterdim ki senin kıyılarında soluklanayım biraz Ne zaman son bulacak bu bekleyiş, ne zaman bitecek bu isyan..Sevmiyorum geceleri... Bu ıssız sokaklar yalnızlığımı kamçılıyor, sensizliği yaşatıyor bana. Ürkek bir çocuk gibi kapkara gökyüzüne bakıyorum endişeyle, durduramıyorum bu ızdırabı, üşüyor yüreğim sensizlikten. Nefret ediyorum Anladım ki mümkün değil seni sensiz yaşamak. Çirkin Postacı YakupHan Ulu.. |