Ömründe Hiç Şiir Kitabı Okumamış İnsanlar
Ne kadar zor bir hayatın içinden
sabrınıza sabır ekleyip yaşam kaygısına düştüyseniz de şiir özgürlüktür her zaman sizin için de... Bazen ayakları yere basmaktır kimi zaman bir sevgilinin beline dolanmaktır arada nişan almadan vurmaktır bazen de bir haksızlığın önünde dimdik durmaktır şiir... Şiir yerine göre bir isyandır bir başkaldırıdır yerleşik düzene laf sokmaktır ağalara beylere arka çıkmaktır marabalara ve kölelere tekme vurmaktır çoğu zaman kötü huylara... Hep eksiktir hep bir yanları onarılmayı bekler ömründe hiç şiir kitabı okumamış insanların... Gidin bakın terapiye gidenlere bir de gidin bakın dağda kavalıyla koyun güdenlere Anadolu ezgilerine ince ince can verenlere... Şiir bulutlarla arkadaş olmaktır ancak o zaman kapı açarsın yüreğinde aşka ’’Bulutlar adam öldürmesin’’ keşke güneşi gözlerine gömmektir hilal ile bir olup sevgiliyi öpmektir... Şiir debisi yüksek bir nehirde zaman zaman akıntıya kürek çekmektir sevdiğin bir fidanı kıyamet kopacağını bilsen de yine toprağa dikmektir... Şiir bazen damdan dama atlamak bazen baştakilere sinirden patlamak bazen yüreğini yoklamak arada vatan hainlerini oklamak ya da dağ başında bir hercai menekşeyi derin derin koklamaktır... Ansızın gelir esin hanım yazarsın kimi zaman yüreği yüreğinle örtüşen bir şairden azar azar okursun ruhuna aheste aheste inciler dizersin sor bakalım kendine sen nasıl bir okursun? Şiir durgun gölde beyaz bir kuğu gibidir süzülür yüreğine nazlı nazlı sularda dışarıya doğru genişleyen halkalar oluşturur ve bir çok kere bizi vatansever insanlarla bazı zamanda ders verelim diye vatan hainleri ile buluşturur... Hiç şiir okumamış yazmamış insanlar bir kere deneyin en azından çünkü bu ülkede ’’Her üç kişiden dördü şairdir.’’ bir muhteremin deyişiyle dördüncü kişi olmak belki sizi kurtarır beyninizdeki bilgi enkazından... |
Ben hiç şiir kitabı okumadım
Ne şiirim oldu nede şiirsiz kaldım
Şiir beni ne doyurdu nede aç bıraktı
Bazen pismiş aşı zehretti
Bezende bir dilim ekmeği bal
Bazen en azılı düşmanım bazen de en sadik dostum oldu
Bazen etrafımı düşmanlarla doldurdu
Düşmanı hep kendim buldum da
Şiir kadim dostlar buldurdu
Gün oldu kahkahayla güldürdü
Gün oldu bir fiske vurmadan öldürdü
Bazen küfe küfe derler ile doldurdu
Bazen de su vermedi çiçeğimi soldurdu
Şiir yazdım muhatabı çıldırdı
En azılı düşmanımı yıldırdı
İtti beni bir sevdanın eline
Türküde söyletti sazda çaldırdı
Bazen doktor olur onmaz yarayı sarar
Bazen cellat olur ilmiği boynuna bağlar
Bazen güneş oldu günüme doğdu
Daldım engin sulara yardımcı oldu
Döndü bir kaşık suda boğdu
Bazen kurulu soframı yıktı kaldırdı
Bezende avucumu türlü çeşit doldurdu
Bazen rezil etti el âlemi güldürdü
Bazen de pişman etti saclarımı yoldurdu
Yeri geldi silahım oldu
Mazluma nöbet tuttum
Yeri geldi dünyanın en zalimine en güçlüsüne çattım
Gün oldu çok çaresiz bıraktı
Yorulunca gölgesine uzandım
Bıktım dedim şiirlerden usandım
Usanınca başka bir şey arandım
Ne ararsın diye sordum kendi kendime
Hayli zaman cevabini bilmedim
Tesadüfen bir şiire rastladım
Aradığım şiir imiş anladım
Dost mudur düşman mıdır hala çözmedim
Her nere gidersem onsuz gezmedim
Şiirsiz yılları yaşanmamış sayarım
Dostun ayak seslerini şiirlerde duyarım
Dediler bir şiir bir ömre değer
Şiirsiz nefisler sürtülmeyecek
Bir şiir yazmadan ölürsem eğer
Şiirli gözlerim örtülmeyecek
Ahmet beye yorum yazdım bir cıgara tüttürdüm
Helal olsun üç beş dakika üttürdüm
Övmüş seni dillerine dolamış
Tek kusuru mavi renge bulamış
Tebrik ettim sıra sıra ser emi
Selam saldım sağ selamet ver emi.
Saygılar…