KARLI DAĞLARIN BEKÇİLERİ'NE
Bir başkaydı gökyüzünün rengi
Karlı bir şubat gecesinde… Hava çok soğuktu, Soğuk, Kalleş değildi düşman gibi… Yıldızlar gökte donmuş, Vurgun yemiş gecenin ayazında yüreği, Dağların buzullarına savrulmuş karasevdası, Göğsünden avuçlarına süzülen kandaydı Al bayrağa kavuşmanın sevinci… Geçit vermedi Sevdasının heybetine tutulan dağlar, Ölümle yaşam arasını Sıyırarak geçen kurşunlara… Bir yandan kurşun ıslıkları Kin kusarken gecenin karanlığında, Aydınlandı birden gökyüzü Şafak şafak ... Çanakkale’den bir sesti, Göklerde yankılanan! Ölmeyi emrediyordu… Ölüm, belki uzaktı belki yakındı. Korkusuz bakışlarına işlemişti vatan sevgisi! Gözlerinden parıldayan mavi ışık Zaferin daha yakın olduğunu Yazıyordu geceye… |
saygılarımla.
cemilmelih.