Ben şehran isfehanda unuttuğun çölde açan sevdakimsin ? ben şehran kırlangıç yuvasında unutulan Şehriyar şahmeran masalların başlangıcında.... nar kabuğundan düşen yakut düşlerim kaf dağının ardında unutulan düşler gibi yakut kızılı şimdi bir elimde divit hokka diğerinde sevdanın sayfası nar kızılı düşer tüm cümleler ve bir zamanlar sana açılırdı gönül pencerem şimdi ise kapı duvar sarmaşık zehri damıtır tüm masallar düşlerime kimsin ben şehran şehriyarın çölde unuttuğu sevdası zamanın cam fanusunda bir avuç çöl yalnızlığı zamanla unutulur sandığımız tüm anılar gün gelir dokuz doğurur sabrın gül dalında o yüzden dikenler can yakar gülü her okşadığımızda işte ben şehran çöl gülünde açan dikenim şehriyar Mahmudiye Düzkaya |