Esirce ÖlümSaçlarımı ayaklara kapanacak kadar sarhoş Kılan bir yağmurdu harami bakışların Tufandan geriyeyse üryan sen kaldın Vuslat kan düşkünü cariye zaferiydi Lakırdısı mahrem sofilerin Pirin çizdiği eşkâle büründüm Seninle üryan yürüyerek Geceyi yırtıyor ateşin gözlerin Kan kaynarken med cezirle Dizgini kopuk gönül çoktan firari Asılıydı gönlüm döndüğün yöne doğru Kanat oyuklarında yazılı ölümü Sen giderken okudum… |