İnsan kendini bilir.
Her insan en iyi kendine dosttur başkasın dan evvel,
başkası yüzeysel bakar dertlerine, kendi derin den.
Hep yalnız dır insan, olsa da birileri yanın da.
Hayat yolun da yolcu’ dur, sadece kendisi ve umudu..

Her insan önce kendine dost olmalı.
Dertlerini sormali iyi bir dost edasıyla, çözümler bulmalı.
Ağlamaklı olursa, nedenini sormalı bilmeli.
Güldürmeye çalışmadan önce,
yalnız degilsin beraber ağlayacagız demeli.

Dost gülerse gülmeli, onunla sevinmeli.
Önce kendine dost olan, dost gönüller secmeli
Dostun sitemi bile acıtmaz, neden mi ?
Acıtmadan söyler de ondan,
bilir acıtmaması gerektigini.
Acı hayatta zaten fazlasıyla var.
Dost dostsa acıtmamalı.

Kendime en iyi dostum ben.
Deli demeyin sakın delice düşünürüm bazen.
Dost dedigim yüregi, canım pahasına korurum.
incitse de incitmem.
Nazik’ce dokunurum yaralarına, kanatmam.

Sarıp sarmalarım sevgimle
korkmaz ki benden.
Dost olurum kendime en iyi dosttan öte.
Umut aşılarım yüregime Mavi Mavi gök gibi deniz gibi,
solduramaz ki kimse umutlarımın rengini.
Grı de olsa bulutlar umudumun rengi hep en koyusundan Mavi.

Kiskançlık olmamalı dostlukların içinde.
Sen ben kavgası sacede iyilik yarışında olmalı.
Kendime kendim dosttum ve diyorum ki dostuma,
sakın ola özel sırlarını asla verme dostuna.
Dost söyler dostuna oda söyler kendi dostuna.

Sakın kibirli olma.
Büyük degil, hic kimse.
Yüreginse büyük olan, amenna.
Sevgi doldur tıka basa, dagıt olmayanlara.
Birazınıda ver bana, gerçek dostuna,
sevgi vermeden, alınmaz unutma.

Kendi kendine dostsan yaralarını bilirsin.
Hangisi kabuk tutmuş hangisi hala kanamalı.
Bazı yaralar hic kapanmaz sevda yarası gibi ölene kadar kanar.
Kimse unutmaz ve unutulmaz aslında sadece u m u r s a n m a z.
Çok sevdi diye ceza verilir gibi...




21 Mayıs 2015 12:01:47

Gülfem