UNUTANLAR DA UNUTULURçekerim tespih taneleri gibi zikir olur ismin dilimde yaşarım seni sensizliğimde aklım başımdan gider sensiz gecelerimde bin kere bozsam da tövbemi unutmam mümkün değil ki işledin tüm hücrelerime aldığım her nefeste sen varsın soluyorum seni her nefes alıp verdiğimde yüreğime kazıdım adını çıkmamacasına attığın her adımı kıblem sayarım gölgen olurum ardın sıra yokluğun en büyük cezadır bana varlığın ödüldür benim için seni sende yaşamaktır tek dileğim atma dipsiz kuyulara çıkamam koma beni ışıksız zindanlarda yusuf’un çektiklerini yaşatma bana kurudu bak dilim damağım oldum elinde oyuncağın biliyorum birgün sıkılıp atacaksın bir kenara kullanılmış mendil gibi suskunluğunun sebebi demek ki buymuş aşk senin için bir oyunmuş kazdığın kuyuya sen de düşeceksin gözlerimden akan yaşların söyle hesabını nasıl vereceksin kalmaz kimsenin kimsede ahı etme bulma dünyası bilmez misin ecel çaldığında kapını ansızın etrafında timsah gözyaşları göreceksin nasıl helallik isteyecek kızarmayacak mı yüzün iki elim iki yakanda olacak günahların tartıldığında ağır basacak yükün ... Refik 21 . 05 . 2015 İstanbul |