SİS ZAMANI
Ağlayan bir sisti zaman
Avuçlarımıza renksiz ve soğuk Damlacıklar bırakan... Birçok iskele gördüm Hayal meyal seçilen Hepsinde sessiz insanlar vardı Bir şeyleri bekleyen... Ne mavisi solmuş denizde bir dalga Ne ağaçlarda taze bir dal var İklim susmuş buralarda Kıyılarda uyumuş kayalar... Gitmek için sabırsızlanan Yolcu bekleyenin halinden ne anlar Hayli yaşlı bir gemi uzakta duruyor Kimsenin haberi yok İçinde herkesin alın yazısını taşıdığından... Hala bekliyor, bekliyor insanlar... Cellad masumiyetinde geçiyor zaman Gözlerde ışığı sönmüş kırık dökük yıldızlar Eski kitapların arasında koklanmadan kuruyan O şahane güller tazelenip saçılıyor etrafa Gökyüzünün buğulu mavisine karışıyor yürekler Hayat son nefesini veriyor Eski bir hatıranın kucağında... Esra TÜRKER KONUK - 21- MAYIS- İKİBİNONBEŞ |