SÖZÜM KALSIN SULTANAYaşam denen sahnemde bu son oyun son perde Gönlüm yangın yeriyken közüm kalsın Sultana. Takat bitti güç bitti, yenik düştüm bu derde Vuslat derken kavrulan özüm kalsın Sultana. Düştüğümüz bu yerden kalkmak nasip değilse Her daim dikken başım bir kez olsun eğilse Dost bildiğim namertler şu halime bir gülse Ardımda bir çift yaşlı gözüm kalsın Sultana. Bir hayal dünyasında od/un olup yanmışken Sevgi pınarım deyip yudum yudum kanmışken Her mısra her dizede Sultan diye anmışken Sayfa sayfa dertlerden sözüm kalsın Sultana. Kahrım beni susturdu suskunluğa kul oldum Atlas kumaş gibiydim akçe etmez çul oldum Son kararı beklerken özgürleşen dul oldum Mahşere dek kavlimiz, sözüm kalsın Sultana. Gözler derya denizdir çalar durur yeşime Bağrımda sevgim varken takıl sen de peşime Beklentim bir gün başın yaslanınca döşüme Mutluluktan bir demet izim kalsın Sultana, Mahşere dek kavlimiz, sözüm kalsın Sultana 20 /05 /2015 İsmail TIKIROĞLU |