YANMIŞIM BE ARKADAŞBen aşkı tanımamış ben aşkı tatmamışım Esareti aşk sanıp kanmışım be arkadaş Bir yastığa baş koyup huzurlu yatmamışım Her mecliste l/eş diye anmışım be arkadaş Kaderim mahküm etti bir vefasız ağına Nasıl da aldanmışım masum çocuk çağına Parça parça yaparak şu kalbimi cağına Takarken cayır cayır yanmışım be arkadaş Yıllarca hüküm sürdü ayak idi baş oldu Her türlü güzellige âmâ oldu, şaş oldu Gözlerimde yaş oldu hanemde bir taş oldu Yıllarca zehre lokma banmışım be arkadaş Bir ömür anlamadı ne kelamdan ne sözden Dağ gibi ateş yaptı körük ile her közden Pişmanlıkta duymadı son aktinden son sözden Fasulyeyi Nimetten sanmışım be arkadaş. Baykuş gibi tünedin kalk artık şu dalımdan Aç gözün doymaz olsun hayır görme malımdan Duyarsan ki ölmüşüm tutma sakın salımdan Hatır bilmez yolcuya hanmışım be arkadaş Her mecliste l/eş diye anmışım be arkadaş. İsmail TIKIROĞLU 27/05/2015 |
NEDAMET DOLU ACI BİR YÜREK YANGINIYDI
YAŞANMIŞ BİR HİKAYEYDİ SANKİ YANILIRIM İNŞALLAH
HER ŞEYE RAMEN ÖYLE YA DA BÖYLE HAYATIN GERÇEKLERİYDİ ŞİİRİNİZ
GÜNE DÜŞEN BU KIYMETLİ ŞİİRİ VE DE ŞAHSINIZI TEBRİK EDERİM...