Tanıdık Arkadaşım
Yağmur yağar ben ise ağlarım, evet
Ondan kaçan niceler içinde hem Sarılır sıkıca, raks ederim huzurla Uçuşur eteklerim yıkanmışken pür âşkla. Ah bilemem ki âşkın kendi mi yağmur? Âşka âşık ben miyim, beyhude hep laflarım? Raks ederken sevgili kolların, hem saçların Günahı bana yaz Tanrım, tanıdık arkadaşım. Yanıyor cam kenarında nilüfer kokulu mum Bir kahve yudum, bir dal sigaram yudum Yoksa âşkı şerh etmiş kadim de bir sırdaşım Yağmuru dansa kaldıracak bahaneler bilirim. Yağmura âşık kendi, âşka âşık kendi Biri de sorsaymış ya, derdin nedir efendi? Dert, tasa, gam, keder varsın düşmanın olsun Göremedim cihanda âşktan güzel bir kişi. Hilâl ÖZDOĞAN 24 ŞUBAT 2015 TRABZON |