0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2318
Okunma
Ne çok seviyorum Trabzon seni.
Nasılda benziyoruz birbirimize değil mi?
Yorgun düştün sende, efkârlısın besbelli.
Gözlerine hüzün çöktü, gitmek gerek öyle mi?
Hadi kalk gidelim seninle Akdağlara.
Sessizliğin çığlık attığı, başı duman dağlara.
Hasret çeksin kıymetini bilmeyen,
Ah-ı figan etsin gözlerini sevmeyen.
Şiirler yazılsın liligum yalnız sana,
Güneşe peşkeş çeken hatta toprak utansın.
Nihayette karışalım seninle dumanlara.
Yeşile hasret olan, susuz kayalıklara.
Gitmek tasa, kalmak elem.
Seninle vuslat güzelde, sonra ne der el âlem.
Güneşe emanet ol ama sakın kanma ebeden,
Mavine gömülmeye geleceğim tez elden.
Hilâl ÖZDOĞAN
16.11.11 Trabzon
5.0
100% (3)
