Sindiremedim, Sildim !
Oturup düşündüm, Sevgi kirinden iyidir odamdaki rutubet.
Aniden öldüğümü, ışıkların söndüğünü hayal et Ha bir de umut verip gitmek miydi nezaket ? Bu benim kalbimle aramdaki rekabet, Yalnızlığın sağı solu selamet... Bir gün de sınanmasın varlığın ! En yüksek rütbesiyim darlığın, İçi güneş, dışı bahardı yandığım. Beni kör kuyulara atmaz sandığım Bu sebeple bağlandığım, Mutluluk en alt katındaydı sandığın ! Düşlerine değil, gülüşlerine kandığım, En karanlık, ıssız yerini hak ettin mezarlığın ... |