1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
771
Okunma
Çok zaman öncesine dayanır bu Şiirin başı
Kaybetmeye yakın,yeni başlamışken hayat savaşı
İfrada sığdıramadım, kalbimden taşınırken sevdiğimin naaşı
Ne fark eder başlamışsa iplik iplik gözyaşı..
Biraz gencim, geç öğrendim denemeyi
Sen gidince hazmedemedim ya yenilmeyi
Bir süre durdum. Yine de beceremedim acını gizlemeyi
Hayat çok zalim ya ! Düşünce savuruyor tekmeleri..
Yüreğinin merkezinde dolmuyor ya boşluk
Eminim afitabım biz beraber solduk.
Biz en soğuk mevsimde Aşkı yakan kor’duk
Biz kahramanı hep hüsran olan mutlu sonduk..
Şimdi, yaşıyorum yokluğunun bolluğunu
Geceler şahit, bilir aşkın en değerli zorluğunu
Ben atamam, yaşarım senden armağan yorgunluğu
Uyumam, hayal ederim mutluluğa konduğunu..
5.0
100% (4)
Cevap Yaz