Ne hummalı geceler canını öyle yaktı,
Müstesna sayıldı da gören gıptayla baktı,
Tılsımla doldurulan sevinçlerden uzaktı,
Kaybolan yıllarına tek yoldaşın kaderken.


Fedakarlık şerbetin tadı çok acı geldi,
Sinsice sezdirimeden gelip sineyi deldi,
Yüreği bedbaht edip nasıl da göğüs gerdi,
Kaybolan yıllarına tek yoldaşın kaderken.


Pusuyordu içinde kanadı kırık kuşun,
Çıktıkça çöküyordu tırmandığın yokuşun,
Engelli yollarına son değil dokunuşun,
Kaybolan yıllarına tek yoldaşın kaderken.


Saklamış köşe bucak kovalandıkça huzur,
Kurtaracak mı sandım beklediğin o hızır,
Ölüme hazırlandın kefenin bile hazır,
Kaybolan yıllarına tek yoldaşın kaderken.


Bu dünyada sabrının mutlak mükafatı var,
Kapanmayan yaranı sen yine özenle sar,
Yıpratıp İncitmeden yüzünde kalırsa ar,
Kaybolan yıllarına tek yoldaşın kaderken.


Nesrin Önem Demir
12. 05. 2015