söylesene dostum, nerede kalmıştık
kaçıncı kez terk edilen gönül kapısının eşiğine ayak basıyorduk
yada kaçıncı peronda gidenin ardından el sallıyorduk
kaç kez sevilenlere göz yaşı akıtıyorduk
söylesene dostum nerede kalmıştık
söyle çekinme
meyhanelerde kaç kez kadeh tokuşturduk seninle
kaç gün geceyi gündüz ettik
ne zaman kaldırım taşlarını gidenlerin gönlüne eşitledik
ne ara sevdik de terk edilmeye laik görüldük
söyle çekinme dostum, bildiğin bittik tükendik
söyle dostum çekinme
baç ucumuzda gitmez dediklerimizin kaçı kaldı
hiçbiri, hepsi yolda bıraktı
tökezledik, yıkıldık ama yılmadık
bir türlüde gelene de güvenemedik
belki de son el sallayışımızda gönül buruk kaldı
ondan bir daha sevmem diye boyun büktü
kırıldı be kırıldı dostum
gönül kıranların hepsine kırıldı
seninle kapı eşiklerinden korkar olduk
niye mi?
uğurlamakdan yorulduk da ondan
solduk kapı eşiğinde yüzümüzün benzi attı
bildiğin gönlümüz yanlış denizde battı şimdi söyle dostum,nerede kalmıştık
kaçıncı peronda,kaç kez kapı eşiğinde
ne ara korkar solduk da, geleni sevemez olduk
çekinme dostum söyle