bırak artık yakamı
düşme peşime, artık beni sevme
sevgi uğruna
artık benden hiç bir şey bekleme
bakmaz sana gözlerim
sana beni anlatmaz sözlerim
demez mi!
dedi demesine de, nasıl sevdim bu kızı
hediye etti göğsümün tam ortasına ince bir sızı
nefesim durdu, boğazım kelimeleri zar zor yuttu
sözlerinin canımı yakışının, aklımda halen yine kaldı izi
artık seninle mutlu mesut değilim
demez mi!
sapladı hançeri, sevdamın en masum yerine
inanmıştım oysa beni seven yüreğine
neylerim şimdi
oysa severdi, bir gün olsun sevmemezlik etmezdi
yoksa ben mı çok inanmıştım
onun için sevdamı sarıp sarmalamışım
sevdam, gönül çeyizine hediyemdir
sevgimize inanmıyormuş, geleceğini yalnız planlıyormuş
demez mi!
öyle bir baktı ki, artık beni sevme der gibi
beni hep sevsin gitmesin
bu masal burada bitmesin diye, öyle bir bakıyorum ki gözlerine
gözlerini kaçıyor, gözlerime bile bakamıyor
biliyorum utanıyor gözleri yeri inceliyor
kusura bakma üzgünüm
demez mi!
ya ben nasılım biliyor musun?
bilmiyorsun tabi, çünkü sormuyorsun
artık beni umursamıyorsun, üstelik sevmiyorsun
bende üzgünüm, ama seni seviyorum ve umursuyorum
helen yine susuyorsun ve yeri inceliyorsun
ben gidiyorum kendine iyi bak
demez mi!