Evlat demek ağıyı sualsiz içmek imiş,
Can vermeden bedene kefeni biçmek imiş,
Hani can içindeyken ahrete göçmek imiş.


İnan ki suskunluğum tüm kinimi yetirdi,
Seni ben doğurmadım leylekler mi getirdi….

Her kerede hatamı vuruyorsun yüzüme,
Artık utanıyorum bakmıyorum yüzüne,
Dilerim hayal olur, düş olurum gözüne,

Söyle sende sevgimi hangi sevgi bitirdi,
Seni ben doğurmadım leylekler mi getirdi…


söyle üzgün halini kime bildireceksin,
Sol yanında acıyı nasıl dindireceksin,
Yüreğin yandığında neyle söndüreceksin,

Söyle bütün acını yâd eller mi bitirdi,
Seni ben doğurmadım leylekler mi getirdi…

Temenni ederim ki, koskoca ömrün olur,
Bende kınadıkların sendede vuku bulur,
İşte o an maziyi hatırlar gülümsersin,
Benim bir anam vardı hak rahmet etsin dersin…

DUDU BAYRAM EYEOĞLU ANKARA