Zaman akıp giderken bizden de hep bir şeyler götürmekte. Çocukluğumuz derken çocukların çocukluğu da gidiyor... Keşke geri alabilsek giden yılları....

Çabuk geçme zaman…
Ağaçlar kurumasın çiçekler solmasın
Ve mevsim hep bahar kalsın…
Kuşları uçmasın dalların,
Sesi kesilmesin rüzgârın.
Çabuk geçme zaman,
Baharlar bahar kalsın…

Kovalamasın günler geceleri,
Kaybolmasın yıldızlar güneş yorulmasın
Büyümesin çocuklar, hemen geçmesin yıllar.
Çabuk geçme zaman.
Çocuklar çocuk kalsın,

Hasretler sinsin içime,
Endişelerim biraz daha pişsin.
Düşlerim korkularımı yensin,
Ve günlerim ağır geçsin.
Çabuk geçme zaman,
Ağıtlarım ağıt kalsın…

Ağlamaklı sesime karışırken hıçkırığım,
Biraz dökük, birazda kırığım…
Bırak büyüsün kırgınlığım,
Bırak büyüsün ağlamaklığım.
Çabuk geçme zaman,
Acılarım acı kalsın…

Bir kat daha artsın hasretliğim,
Büyüsün kimsesizliğim,
Ne maşuka yürüsün ayağım,
Ne de aşıka çağırsın mahnım,
Çabuk geçme zaman,
Hasretlerim hasret kalsın…

DUDU BAYRAM EYEOĞLU ANKARA