AĞLATAN KAFE
Not: Okuduğunuz Şiir, Ünlü Çerkez Melodisi
Ağlatan Kafe’nin Gerçek Aşk Hikâyesidir… Çerkez diyarında küçük bir köyde, Dünyalar güzeli Janset yaşardı. Bazen bir melekti bazen bir ayde, Kırlarda ceylanlar gibi koşardı… Köyün en güzeli ay parçasıydı, Beyazdan beyazdı ipeksi teni. Civardaki güzellerin hasıydı, Kendine bağlardı bir kez göreni… Bir gün yolu düştü o küçük köye, Yakışıklı, babayiğit Şamil’in. Gözleri takıldı gördüğü şeye, Meftunu olmuştu o an güzelin… Şamil çok sevmişti güzel Janset’i, Janset tutulmuştu yiğit Şamil’e. Çok ağırdı bu sevdanın diyeti. Sonu ayrılıktı sonu hep çile… Babası Janset’i verdi zengine, Şamil akordeon çaldı düğünde. Büründü sevenler hüznün rengine. Ağlatan bir şarkı doğdu bu günde… Yürekler titreten ağlatan kafe, Şamil’in hüzünlü melodisiydi. Dillerden düşmeyen bu hüzzam beste, Aslında sevdanın yürek sesiydi… 08.05.2015 BAFRA Ayde: Yaramaz huylu Meftun: Tutkun, gönül vermiş, vurulmuş Tüm Sesli Şiirlerimin Videosunu Aşağıdaki Linkten İzleyebilirsiniz www.youtube.com/channel/UCMbVw-NzVRM38W5Rce9e4OQ |
Emeğinize, yüreğinize sağlık.
Selam ve saygılarımla…
Hoşça kalın...